TUZ-BUZ

  Yitirilenler, kül rengi olur.
Bir zamanlar önüne serilen güller,
Eline, beline, gözüne durdurulur.
Zaman aleyhine işlediyse,
Dağılır boya fıçıları.
Gündüz geceye, gece gündüze boyanır.
Verdiği her kayıp daha da çıplaklaştırır insanı,
Kendine soyundurur.

Yitirilenler, buz olur.
Soyuklar, oyuklar bağlamaz onu.
Lakin kalıbından çıkar tüm buzlar,
Şekil değiştirir döküldüğü yerde,
Ehlileştirir perde perde.

Yitirilenler, tuz olur.
Dökülürlerse günah,
Dökülmezlerse gam olur.
Yalan dünya burası;
Olur olmaz sohbetlerde hiçbir şey olmazsa,
Tuz, buz olur,
Buz, kaybolur,
Öyle ya da böyle unutulur...


15.08.10
Ankara
<G.C>